Bojownicy Hamasu mieli być szkoleni między innymi przez rosyjską Grupę Wagnera. Główni sponsorzy radykalnej organizacji to Iran, Katar i bogaci muzułmanie sympatyzujący ze sprawą palestyńską. Hamas to jedna z dwóch głównych sił politycznych w Palestynie. Sprawuje de facto polityczną kontrolę nad Strefą Gazy, ale nie należy go w żaden sposób utożsamiać z Autonomią Palestyńską, na czele której stoją politycy umiarkowanego Fatahu. W 2018 roku na granicy Strefy Gazy wybuchły protesty ludności palestyńskiej. Izraelscy żołnierze otworzyli ogień, aby powstrzymać protestujących.
Organizacja przysięgła zniszczenie tego kraju i stoczyła kilka wojen od przejęcia władzy w Strefie Gazy w 2007 roku. Hamas jest uznawany za grupę terrorystyczną przez między innymi Izrael, Stany Zjednoczone, Unię Europejską i https://forexeconomic.net/poznaj-jacka-the-day-trader-forexlive/ Wielką Brytanię. Organizacja jest finansowana przez Iran, który zapewnia jej członkom broń i szkolenia. W tym samym roku bojownicy organizacji porwali poborowego izraelskiej armii Gilada Szalita podczas nalotu na Strefę Gazy.
- Jednym z głównych celów Hamasu jest sprzeciw dla porozumienia z Oslo.
- W Karcie wprost znajduje się wezwanie do Palestyńczyków i muzułmanów, aby mordowali oni Żydów, zabijanie Żydów zostało określone mianem „obowiązku”[35][2].
- Przywódcy Hamasu potępili działalność Państwa Islamskiego i zamachy przeprowadzane przez członków wspomnianego ugrupowania[39].
W przeszłości gwarantowały one jego przetrwanie, tak będzie i teraz. Poparcie wewnętrzne, a jeszcze bardziej międzynarodowe, jest walutą, której Beniaminowi Netanjahu najbardziej brakuje. Wyczerpywać się będzie jeszcze szybciej, kiedy zaczną się rozliczenia i nadejdzie refleksja o stanie społeczeństwa i państwa. Izraela miotanego podziałem społecznym i politycznym, który przypomina Amerykę podzieloną między Trumpa i Bidena, albo nawet Polskę podzieloną między PiS a opozycją.
Na czele organizacji jako Główny Przewodniczący stanął Jasin, dotychczasowy lider Centrum Islamskiego[2][3]. Hamas posługiwał się terrorystycznymi metodami prowadzenia wojny (w tym ataki samobójcze[3]), atakował zarówno cele wojskowe i cywilne Izraela[5]. Kampanię przemocy wobec cywilów Hamas uzasadniał tym, że w Izraelu obowiązuje powszechny pobór do wojska, a więc każdy obywatel https://forexexpo.info/prowadzenie-tabs-on-millennials-equity-index-style/ Izraela jest potencjalnym żołnierzem[5]. Ofiarami Hamasu padali też ludzie uznani przez islamistów za dewiantów (prostytutki, dilerzy narkotykowi, odstępcy od islamu oraz zwykli kryminaliści). Hamas zyskał popularność głównie w Strefie Gazy, podczas gdy Zachodni Brzeg pozostał pod wpływami al-Fatah[2]. Hamas to skrót od Harakat al-Muqawama al-Islamiya (Islamski Ruch Oporu).
Uznaje się, że obecnie Hamas wspierany jest przez Iran, który go finansuje i zapewnia mu broń oraz szkolenia, a także przez Syrię i partię Hezbollah w Libanie. W sobotę nad ranem palestyński Hamas zaatakował Izrael przy użyciu kilku tysięcy rakiet https://forexgenerator.net/olivetree-financial-w-rozmowach-fuzji-po-otrzymaniu-wielu-niechcianych-podejsc/ i przedzierając się do kraju lądem, od strony morza i powietrza. W odpowiedzi izraelskie siły rozpoczęły naloty i bombardowania w Strefie Gazy. W niedzielę Izraelski Gabinet Bezpieczeństwa oficjalnie ogłosił, że kraj jest w stanie wojny.
Izraelski reżyser Matan Yair dla „Polityki”: Ta wojna jest gejmczendżerem
W jej wyniku przywódcy Hamasu ogłosili się legalnym rządem Autonomii Palestyńskiej (obejmuje ona terytorium Strefy Gazy i Zachodniego Brzegu Jordanu). Organizacja odrzuca pokojowe rozwiązanie konfliktu z Izraelem – jak wskazano w Karcie, zawierającej cele Hamasu, jedyną drogą do niepodległości Palestyny, jest walka zbrojna. Cele ruchu zostały zdefiniowane w Karcie wydanej w sierpniu 1988 roku[35].
Sytuacja zaczęła się ponownie zaostrzać w 2021 roku, kiedy to doszło do starć z izraelskimi siłami bezpieczeństwa w kompleksie Al Aksa w Jerozolimie. W odwecie Hamas ostrzeliwuje Izrael ze Strefy Gazy, a Izrael odpowiada nalotem. W 2022 roku działania Hamasu zaczęły być wspierane przez Islamski Dżihad, który wystrzelił ponad tysiąc rakiet w kierunku Izraela i tylko Żelazna Kopuła ochroniła państwo przed stratami. W sobotę bojownicy Hamasu ze Strefy Gazy zaatakowali miejscowości w południowym Izraelu. Przywódcy Izraela i Palestyny spotkali się w Waszyngtonie, by podpisać wynegocjowane wcześniej w Oslo porozumienie. Dawało ono nadzieję Palestyńczykom na utworzenie niepodległego państwa, z kolei Izraelowi – na spokój i uwolnienie się od ataków terrorystycznych nękających państwo żydowskie od dekad.
Regionalnym dowódcom podlegają z kolei komórki dowódcze, które odpowiedzialne są za działalność Hamasu w terenie[2]. Pod koniec 2014 roku bojownicy ze Strefy Gazy rozpoczęli wzmożony ostrzał Izraela. W odwecie 8 lipca tego samego roku armia izraelska rozpoczęła w Strefie Gazy operację Ochronny Brzeg. Celem Izraelczyków była likwidacja infrastruktury wykorzystywanej przez bojowników Hamasu, w tym sieci podziemnych tuneli. Operacja została zakończona na początku sierpnia 2014 roku.
Hamas. Czym jest? Dlaczego zaatakował Izrael?
Tajskie służby po sprawdzeniu znajdującego się na samolocie ładunku odkryły 35 ton północnokoreańskiej broni, w tym wyrzutnie rakiet, granaty ręczne oraz rakiety ziemia-powietrze. Rząd Tajlandii ogłosił, że broń miała trafić w ręce islamistów z Hamasu i Hezbollahu. Rząd Korei Północnej miał też podobno dostarczyć fundamentalistom wiedzę o budowie podziemnych tuneli. Reżim Kim Dzong Una w 2014 roku zdementował oskarżenia o współpracę z Hamasem i określił je „amerykańską propagandą”[37][38].
Czym jest Hezbollah
Jak podaje encyklopedia PWN, to “najważniejsza palestyńska organizacja terrorystyczna w Okręgu Gazy i na Zachodnim Brzegu (Jordanu)”. Jego powstanie wiąże się z działalnością islamskiej organizacji Stowarzyszenie Braci Muzułmanów. Do czasu wybuchu wojny domowej w Syrii Hamas utrzymywał bardzo bliskie relacje z Iranem, Syrią i Hezbollahem[29]. Na krótko przed wybuchem wojny wsparcie finansowe Iranu dla Hamasu wynosiło od 10 do 15 milionów dolarów miesięcznie[29]. Wsparcie pieniężne fundamentalistom słał też rząd syryjski. Początki pomocy Syrii dla Hamasu sięgają już lat 70., kiedy to Syryjczycy byli jednym z donatorów Centrum Islamskiego[35].
Hamas organizacją terrorystyczną
W takich warunkach jedność rządu zgody narodowej może okazać się krótkotrwała. Wśród nich są Amerykanie i Niemcy, a ich los wiąże się z decyzjami wojskowymi i politycznymi Izraela i jego sojuszników wobec Gazy i Izraela. Warto przypomnieć, że również ISIS brał zakładników, by traktować ich jako żywe tarcze, co jednak nie wzbraniało koalicji zachodniej bombardować pozycji dżihadystów. Hamasu nie da się pokonać lotnictwem ani nawet działaniem sił specjalnych z udziałem wywiadu. Można niszczyć z powietrza jego domniemane siedziby, można organizować akcje bezpośrednie komandosów i zabijać jego funkcjonariuszy. A raczej swoista grzybnia, bo Hamas zbudował podziemny system tuneli, schronów i bunkrów, do których najprawdopodobniej zeszli teraz jego bojownicy.
Zniszczyć Hamas i co dalej? Dylematy okupacji. Jakie opcje ma Izrael?
Ponadto w syryjskiej stolicy przez lata znajdowała się Kwatera Główna Hamasu, którą dopiero w 2012 roku przeniesiono do Kataru[29]. Relacje na linii Hamas-Hezbollah sięgają pierwszej połowy lat 90. Bojownicy Hezbollahu roztaczali opiekę nad członkami Hamasu w Libanie, organizowali szkolenia Palestyńczyków w zakresie konstrukcji bomb, czy treningi przyszłych zamachowców-samobójców[2]. 14–21 listopada 2012 roku izraelskie wojsko prowadziło operację Filar Obrony wymierzoną w obiekty Hamasu w Strefie Gazy[19].
Do 1937 roku liczba członków Bractwa w Palestynie wynosiła od 12 do 20 tysięcy[3]. Wielki głód lat 1932–33 dotknął mieszkańców Ukrainy, Kazachstanu, Kubania, Powołża. W Ukrainie terror głodem miał charakter ludobójstwa, którego celem dla Moskwy – wraz z eksterminacją elity intelektualnej – było „miażdżące uderzenie” w Ukraińców i ostateczne rozwiązanie kwestii ukraińskiej. Przed świętami staramy się zrobić wszystko, by czas Bożego Narodzenia upłynął szczęśliwie i by niczego nie zabrakło.
Recent Comments